Ο διαβήτης είναι μια σχετικά συχνή ενδοκρινική νόσος στις γάτες, με ορισμένες μελέτες να εκτιμούν ότι ο επιπολασμός του είναι περίπου 1%, ενώ άλλες εκτιμούν ότι ο επιπολασμός του είναι περίπου 0,25%. Άλλες μελέτες έχουν αναδείξει την πιθανότητα ορισμένες φυλές να παρουσιάζουν μεγαλύτερη ευαισθησία στη νόσο.
Για τους περισσότερους ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων, η διάγνωση του διαβήτη για τη γάτα τους μπορεί να είναι πολύ τρομακτική, καθώς ο ρόλος τους στη διαχείριση των γατών τους παίζει πολύ μεγάλο ρόλο στην πρόγνωση των κατοικίδιων ζώων τους και στις πιθανότητες τα κατοικίδια ζώα τους να υποχωρήσουν. Ακόμα πιο σπαρακτικό, ίσως, είναι να βλέπουν το άλλοτε υγιές κατοικίδιό τους να χάνει σιγά σιγά το σώμα και τη μυϊκή του κατάσταση και να εμφανίζεται πολύ ατημέλητο και αδύνατο.
Η διαχείριση του βάρους είναι πράγματι μια πολύ κρίσιμη πτυχή της διαχείρισης του διαβήτη στις γάτες. Σε αυτό το άρθρο, θα αναφερθούμε στα βασικά στοιχεία της διαχείρισης μιας διαβητικής γάτας με τρόπο που να της δίνει την καλύτερη δυνατή ευκαιρία να ανακτήσει το βάρος που χάνει κατά τη διάρκεια της διαδικασίας της νόσου.
Τα 4 βήματα για τη διαχείριση μιας διαβητικής γάτας ώστε να κερδίσει βάρος
Σημαντικό: Αυτά τα βήματα σχετίζονται με τη διαχείριση του σακχαρώδη διαβήτη. Ο σακχαρώδης διαβήτης δεν σχετίζεται με τον διαβήτη insipidus, μια εξαιρετικά σπάνια κατάσταση στις γάτες που εμφανίζεται όταν οι νεφροί αδυνατούν να ρυθμίσουν τα υγρά στο σώμα.
1. Κτηνιατρική φροντίδα
Η κτηνιατρική φροντίδα είναι το πρώτο και πιο σημαντικό βήμα για τη διαχείριση της γάτας σας στο δρόμο της προς την αποκατάσταση του διαβήτη. Δεν είναι δυνατή η διάγνωση του διαβήτη στις γάτες στο σπίτι. Ομοίως, δεν είναι επίσης σωστό να υποθέσετε ότι η απώλεια βάρους της γάτας σας οφείλεται στον διαβήτη.
Η συμβολή και η διάγνωση του κτηνιάτρου για μια διαβητική γάτα είναι σημαντική για διάφορους λόγους.
Γιατί η συμβολή του κτηνιάτρου είναι σημαντική για τις διαβητικές γάτες
Η διάγνωση του διαβήτη απαιτεί αρκετές εξετάσεις ούρων και αίματος της γάτας σας σε διάστημα αρκετών ημερών, οι οποίες μπορούν να πραγματοποιηθούν και να ερμηνευθούν μόνο από τον κτηνίατρό σας.
Πολλές διαβητικές γάτες έχουν ταυτόχρονα προβλήματα υγείας τα οποία πρέπει επίσης να αντιμετωπιστούν. Οι διαβητικές γάτες έχουν μειωμένη αντίσταση σε διάφορες βακτηριακές και μυκητιασικές λοιμώξεις και ως αποτέλεσμα μπορεί να αναπτύξουν χρόνιες παθήσεις.
Ο κτηνίατρός σας θα καθορίσει μια βασική δόση ινσουλίνης για τη γάτα σας και θα σας προσφέρει ένα σχέδιο θεραπείας και διαχείρισης που θα καθορίσει το ρυθμό για την πορεία της γάτας σας προς την ανάρρωση.
Η αρχική διαδικασία διάγνωσης είναι συχνά αρκετά συντριπτική για πολλούς ιδιοκτήτες- ωστόσο, είναι σημαντικό να παραμείνετε όσο το δυνατόν πιο ήρεμοι και να κατανοήσετε ότι η συμμόρφωσή σας θα προσφέρει στο κατοικίδιο ζώο σας τις καλύτερες πιθανότητες ανάρρωσης. Όταν οι γάτες διαγιγνώσκονται πρόσφατα με διαβήτη, συχνά θα έχετε συχνές περιοδικές επισκέψεις στον κτηνίατρο κατά τις πρώτες φάσεις της ανάρρωσης, για τις οποίες θα πρέπει να προετοιμαστείτε ψυχικά.
2.Σωστή χρήση της ινσουλίνης
Είναι πολύ σημαντικό να μην υποτιμάτε τη σημασία της φαρμακευτικής αγωγής της γάτας σας με ινσουλίνη καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας ανάρρωσής της. Θα πρέπει να ακολουθείτε τη δόση που έχει ορίσει ο κτηνίατρός σας και να μην κάνετε ποτέ τροποποιήσεις σε αυτήν χωρίς την άδεια του κτηνιάτρου σας. Για τις γάτες, η ινσουλίνη glargine είναι η ινσουλίνη επιλογής και συχνά χορηγείται στις γάτες κάθε 12 ώρες (δύο φορές την ημέρα). Άλλες μορφές ινσουλίνης περιλαμβάνουν την detemir (που χρησιμοποιείται συχνά ως εναλλακτική της glargine, την lente και την degludec).
Θα πρέπει να προγραμματίζετε αυτές τις δόσεις με τέτοιο τρόπο ώστε να είστε κοντά για να δώσετε στη γάτα σας τα φάρμακά της. Για παράδειγμα, αν φεύγετε για τη δουλειά στις 9 π.μ. και επιστρέφετε στις 6 μ.μ., προσπαθήστε να χρονομετρήσετε τη χορήγηση των φαρμάκων της γάτας σας στις 8 π.μ. και στις 8 μ.μ. αντίστοιχα. Αυτό διασφαλίζει ότι θα είστε πάντα κοντά για να χορηγείτε τη δόση στη γάτα σας.
Η σημασία της διασφάλισης ότι το κάνετε αυτό σωστά είναι πολύ σημαντική, καθώς έχει αποδειχθεί ότι η γλαργίνη παίζει σημαντικό ρόλο στο να μπορέσουν οι γάτες να περάσουν σε ύφεση (μαζί με τις διατροφικές τροποποιήσεις).
3. Διατροφικές τροποποιήσεις
Οι γάτες με διαβήτη συχνά τίθενται σε δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες και χαμηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες. Οι γάτες είναι αποτελεσματικές στον μεταβολισμό των πρωτεϊνών και των λιπών ζωικής προέλευσης για την παραγωγή ενέργειας και οι γάτες έχουν σχετικά φτωχή ικανότητα μεταβολισμού ενός πολύ υψηλού φορτίου υδατανθράκων.
Η μέση περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες των εμπορικά διαθέσιμων γατοτροφών μπορεί να είναι υπερβολικά παράλογη για τις περισσότερες γάτες που πάσχουν από διαβήτη. Για τις γάτες που κινδυνεύουν από διαβήτη, συνιστάται μια διατροφή που περιέχει λιγότερο από το 12% του συνολικού θερμιδικού περιεχομένου της από υδατάνθρακες (που χαρακτηρίζεται ως «χαμηλή σε υδατάνθρακες»).
Για τις γάτες που έχουν διαγνωστεί με διαβήτη, τα ποσοστά ύφεσης είναι καλύτερα όταν τρέφονται με μια δίαιτα πολύ χαμηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες. Σε μια τέτοια δίαιτα, οι υδατάνθρακες συμβάλλουν σε λιγότερο από το 6% του συνολικού θερμιδικού περιεχομένου της δίαιτας.
Αν και οι γάτες μπορούν να επεξεργαστούν τα ζωικά λίπη καλύτερα από ό,τι τις πρωτεΐνες, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η παχυσαρκία είναι ένας παράγοντας που συμβάλλει στον διαβήτη και οι διαβητικές γάτες μπορεί, κατά καιρούς, να είναι υπέρβαρες (ιδιαίτερα κατά τις πρώιμες φάσεις της νόσου). Αρκετές δίαιτες για τέτοιους ασθενείς επικεντρώνονται στην απώλεια βάρους.
Μια γάτα που έχει χάσει μυϊκή μάζα και φυσική κατάσταση λόγω του διαβήτη της, πιθανόν να ωφεληθεί σε κάποιο βαθμό από τα λίπη- ωστόσο, η διατροφή της θα πρέπει να επικεντρώνεται στις πρωτεΐνες. Οι γάτες με διαβήτη τείνουν επίσης να βρίσκουν την υγρή ή φρέσκια τροφή πιο εύγευστη. Τέτοιες τροφές έχουν επίσης το πρόσθετο πλεονέκτημα ότι βοηθούν τη γάτα να διαχειριστεί το βάρος της, κάνοντας τη γάτα να αισθάνεται χορτάτη νωρίτερα (καθώς η υγρασία σε αυτές τις τροφές αυξάνει τον όγκο/βάρος της).
4. Τήρηση αρχείων
Τέλος, η τήρηση αρχείων εκ μέρους σας θα διαδραματίσει τεράστιο, συχνά παραγνωρισμένο ρόλο στις πιθανότητες της γάτας σας για ανάρρωση και ύφεση. Το πιο σημαντικό στοιχείο της τήρησης αρχείων είναι η παρακολούθηση της γλυκόζης στο αίμα της γάτας σας με έναν αξιόπιστο μετρητή γλυκόζης. Αυτό θα πρέπει να γίνεται δύο φορές την ημέρα (πριν δώσετε στη γάτα σας την ινσουλίνη της).
Ο κτηνίατρός σας μπορεί επίσης να αξιολογήσει τη γλυκόζη αίματος της γάτας σας. Ωστόσο, οι γάτες είναι επιρρεπείς στην ανάπτυξη υψηλών επιπέδων γλυκόζης στο αίμα κατά τη διάρκεια περιόδων στρες, συμπεριλαμβανομένου ενός ταξιδιού στο κτηνιατρείο. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους η αρχική διάγνωση για τις περισσότερες γάτες απαιτεί πολλαπλές εξετάσεις, επαναλαμβανόμενες μετρήσεις παρόμοιων παραμέτρων και παρατεταμένη νοσηλεία (συνήθως). Στο σπίτι, όμως, το κατοικίδιο ζώο σας θα είναι πιθανότατα λιγότερο στρεσαρισμένο και, ως εκ τούτου, η ικανότητά σας να λαμβάνετε τις μετρήσεις της γλυκόζης στο σπίτι είναι πολύ σημαντική για τον κτηνίατρό σας ώστε να αξιολογήσει την πρόοδο του κατοικίδιου ζώου σας.
Εκτός από τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα του κατοικίδιου ζώου σας, θα πρέπει επίσης να παρακολουθείτε το βάρος του στο σπίτι. Μια εβδομαδιαία μέτρηση (που λαμβάνεται περίπου την ίδια ημέρα και ώρα κάθε εβδομάδα) θα σας βοηθήσει να αναγνωρίσετε αν το κατοικίδιο ζώο σας κερδίζει βάρος, χάνει βάρος ή διατηρεί με επιτυχία το βάρος του. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για τον προσδιορισμό της προόδου της θεραπείας.
Μπορούν οι γάτες με διαβήτη να πάρουν βάρος;
Οι γάτες με διαβήτη συχνά κερδίζουν βάρος μόλις ακολουθήσουν την κατάλληλη διατροφή και την κατάλληλη, συνεπή φαρμακευτική αγωγή. Το κλειδί είναι να γνωρίζετε ότι η διαδικασία της αύξησης του βάρους (για μια λιποβαρή διαβητική γάτα) δεν είναι τόσο απλή όσο το να τις ταΐζετε υπερβολικά. Στην πραγματικότητα, κάτι τέτοιο μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνο γι’ αυτές. Αντίθετα, είναι σημαντικό να διασφαλίσετε ότι ακολουθείτε ένα σχέδιο διαχείρισης, το οποίο περιλαμβάνει περισσότερα από τη διατροφή τους, ώστε να διασφαλίσετε ότι είστε σε θέση να διαχειριστείτε σωστά το βάρος τους.
Συμπέρασμα
Η απώλεια βάρους και η εξασθένηση είναι σπαρακτικά σημάδια που μπορεί να συνοδεύουν τη διάγνωση διαβήτη στη γάτα σας. Ωστόσο, όταν αντιμετωπίζετε τον διαβήτη, είναι σημαντικό να καταλάβετε ότι το να κάνετε τη γάτα σας να πάρει βάρος περιλαμβάνει περισσότερα από το να την ταΐζετε απλώς με άφθονες θερμίδες. Ο σωστός τύπος τροποποίησης της διατροφής σε συνδυασμό με την παρακολούθηση της γάτας σας στο σπίτι είναι πιθανό να αποφέρει τα καλύτερα αποτελέσματα για τη γάτα σας.
Είναι εξίσου σημαντικό να διασφαλίζετε ότι η γάτα σας πηγαίνει συχνά για τις επισκέψεις παρακολούθησης από τον κτηνίατρο, ώστε να διασφαλίζεται ότι βρίσκεται στο σωστό δρόμο όσον αφορά την ανάρρωσή της. Με καλή συμμόρφωση εκ μέρους σας, είναι απολύτως πιθανό η γάτα σας να παρουσιάσει σημάδια βελτίωσης, πέρα από την επιστροφή του βάρους της σε φυσιολογικά επίπεδα.