Η στείρωση των γατών είναι μία από τις πιο συνηθισμένες χειρουργικές επεμβάσεις που εκτελούν οι κτηνίατροι μικρών ζώων. Για τα θηλυκά ζώα, η στείρωση αναφέρεται συχνά ως “στείρωση” και για τα αρσενικά, ως “ευνουχισμός” – και στις δύο περιπτώσεις, περιλαμβάνει την αφαίρεση των αναπαραγωγικών οργάνων, ώστε το ζώο να μην μπορεί πλέον να αναπαραχθεί.
Η επέμβαση στείρωσης περιλαμβάνει την αφαίρεση των θηλυκών αναπαραγωγικών οργάνων υπό γενική αναισθησία. Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί συνδυασμοί αναισθησίας και η επιλογή εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την προτίμηση της κλινικής και τις ιδιαιτερότητες κάθε ασθενούς. Αφού χορηγηθεί το αναισθητικό, ο κτηνίατρος θα κάνει μια μικρή τομή για να εισέλθει στην κοιλιά. Αυτό μπορεί να γίνει στην αριστερή πλευρά (προσέγγιση πλευρών) της γάτας ή κάτω από την κοιλιά ακριβώς κάτω από τον αφαλό (προσέγγιση μέσης γραμμής).
Μόλις εισέλθει στην κοιλιά, ο χειρουργός θα εντοπίσει τις ωοθήκες και θα χρησιμοποιήσει ένα ράμμα για να αποκόψει και τις δύο ωοθήκες από την παροχή αίματος. Στη συνέχεια τοποθετείται άλλη μια βελονιά στη βάση της μήτρας (στο επίπεδο του τραχήλου της μήτρας ή λίγο πάνω από αυτόν). Στη συνέχεια αφαιρούνται οι ωοθήκες και η μήτρα. Στη συνέχεια, η κοιλιά κλείνεται με ράμματα και το δέρμα κλείνει από πάνω. Οι περισσότερες γάτες αναρρώνουν καλά και επιστρέφουν στο σπίτι την ίδια ημέρα.
Η προσέγγιση (είτε πλευρική είτε μεσαία γραμμή) εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την προτίμηση του χειρουργού σας. Οι πλευρικές επεμβάσεις θεωρείται ότι επουλώνονται ταχύτερα και είναι λιγότερο επώδυνες, αλλά οι προσεγγίσεις στη μέση γραμμή επιτρέπουν ευκολότερη πρόσβαση στην κοιλιά. Για τις φανταχτερές ή επιδεικτικές φυλές, η μέση γραμμή μπορεί να είναι προτιμότερη, καθώς η ουλή δεν θα επηρεάσει την ανάπτυξη ή το σχέδιο τριχώματος στην ορατή πλευρά της γάτας.
Αφαιρούνται οι ωοθήκες της γάτας;
Ορισμένοι κτηνίατροι επιλέγουν να αφαιρέσουν μόνο τις ωοθήκες και όχι και τη μήτρα. Αυτό γίνεται όλο και πιο συχνό στους σκύλους και είναι αυτό που συμβαίνει όταν στειρώνονται σκύλοι ή γάτες με διαδικασίες λαπαροσκοπικές αντί για τις παραδοσιακές χειρουργικές μεθόδους που περιγράφονται παραπάνω. Η αφαίρεση των ωοθηκών επιτυγχάνει το ίδιο αποτέλεσμα, απ’ όσο γνωρίζουμε, αλλά τα οφέλη στις γάτες είναι λιγότερο σαφή από ό,τι στους σκύλους και έτσι οι περισσότεροι κτηνίατροι εξακολουθούν να επιλέγουν να αφαιρούν και τη μήτρα. Εάν υπάρχουν ανωμαλίες της μήτρας (εγκυμοσύνη, όγκοι, λοίμωξη) τότε η μήτρα πρέπει να αφαιρεθεί σε κάθε περίπτωση.
Πόσο καιρό χρειάζεται μια γάτα για να αναρρώσει μετά τη στείρωση;
Οι περισσότερες γάτες αναρρώνουν πολύ γρήγορα μετά την επέμβαση στείρωσης και με ελάχιστες επιπλοκές. Η πλήρης ανάρρωση διαρκεί συνήθως περίπου δύο εβδομάδες.
Η κτηνιατρική σας κλινική θα σας συμβουλεύσει να κρατάτε τη γάτα σας μέσα στο σπίτι και να την ξεκουράζετε (όσο το δυνατόν περισσότερο!) για περίπου 7 έως 10 ημέρες μετά την επέμβαση. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας για να μπορέσουν οι πληγές, τόσο οι εσωτερικές όσο και οι εξωτερικές, να επουλωθούν. Συνήθως, η ανάρρωση από τα αναισθητικά φάρμακα διαρκεί περίπου 24 ώρες, και στις περισσότερες περιπτώσεις, το μεγαλύτερο πρόβλημα μετά από αυτό είναι να κρατήσετε τη γάτα σας ήρεμη και ήσυχη! Ανάλογα με τον χειρουργό, ορισμένες γάτες μπορεί να έχουν ράμματα που πρέπει να αφαιρεθούν μετά από περίπου 7 ημέρες, ενώ σε άλλες περιπτώσεις τα ράμματα μπορεί να διαλύονται. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι γάτες δεν θα χρειαστούν αντιβιοτικά μετά από αυτή την επέμβαση και πιθανότατα θα τους χορηγηθεί ανακούφιση από τον κτηνίατρο καθώς και ανακούφιση από τον πόνο για να επιστρέψουν στο σπίτι.
Παρόλο που ορισμένες γάτες δεν δίνουν ιδιαίτερη σημασία στα ράμματα, η κλινική σας μπορεί να σας συμβουλεύσει να φορέσετε στη γάτα σας ένα ελισαβετιανό κολάρο (κώνος) για την εβδομάδα μετά την επέμβαση. Τα ζώα μπορεί να σκίσουν όλα τα ράμματα τους, οπότε πρέπει να είστε σε εγρήγορση για αυτό και να διασφαλίσετε ότι το χειρουργικό σημείο θα παραμείνει ήσυχο. Το γλείψιμο και το μάσημα μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο μόλυνσης του τραύματος. Εάν έχετε οποιεσδήποτε ανησυχίες για τη γάτα σας κατά τη διάρκεια της ανάρρωσής της, ειδικά εάν γίνει ήσυχη, επώδυνη ή ληθαργική, τότε θα πρέπει να επικοινωνήσετε με την κτηνιατρική κλινική σας το συντομότερο δυνατό.
Πόσο χρονών πρέπει να είναι η γάτα μου για να στειρωθεί;
Οι περισσότερες κτηνιατρικές κλινικές παραδοσιακά συνιστούσαν να στειρώνονται τα γατάκια σε ηλικία περίπου έξι μηνών. Τώρα γνωρίζουμε ότι αυτό είναι πιθανώς πολύ αργά και έτσι τα γατάκια στειρώνονται και ευνουχίζονται πλέον τακτικά σε ηλικία τεσσάρων μηνών. Ορισμένες οργανώσεις διάσωσης που ασχολούνται με άγρια γατάκια εκτελούν τη διαδικασία σε ηλικία τριών μηνών.
Οι γάτες μπορούν να στειρωθούν με ασφάλεια περίπου 6 εβδομάδες μετά την εγκυμοσύνη. Μπορούν επίσης να στειρωθούν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης (και αυτό δεν είναι ασυνήθιστο σε γάτες διάσωσης ή άγριες γάτες), αν και αυτό ενέχει ελαφρώς υψηλότερο κίνδυνο αιμορραγίας, καθώς τα αιμοφόρα αγγεία είναι μεγαλύτερα.
Πρέπει να στειρώσω τη γάτα μου;
Η στείρωση θεωρείται απαραίτητη διαδικασία σε όλο τον κόσμο στις γάτες, καθώς είναι παραγωγικές αναπαραγωγικές και ο αριθμός των γατών μπορεί να αυξηθεί γρήγορα σε μη βιώσιμο επίπεδο. Αυτό έχει αντίκτυπο στις ίδιες τις γάτες, καθώς μπορεί να σημαίνει αυξημένη κοινή χρήση μολυσματικών ασθενειών και έλλειψη πόρων (τροφής) που οδηγεί σε καβγάδες, ανταγωνισμό και πείνα. Οι αγριόγατες ή οι άγριες γάτες μπορεί επίσης να αποτελέσουν σοβαρό πρόβλημα εισβολής σε ορισμένα οικοσυστήματα (απομακρυσμένα νησιά, ή την αυστραλιανή ύπαιθρο, για παράδειγμα), όπου θα κυνηγήσουν και θα καταστρέψουν πολύ γρήγορα τα ενδημικά είδη. Επομένως, ο έλεγχος του αριθμού των γατών είναι καλός τόσο για το περιβάλλον όσο και για τις γάτες.
Συνεπώς, ο έλεγχος του αριθμού των γατών είναι καλός τόσο για το περιβάλλον όσο και για τις ίδιες τις γάτες.
Σε ατομικό επίπεδο, η στείρωση θηλυκών γατών έχει επίσης πολλά οφέλη:
Δεν υπάρχει κίνδυνος απροσδόκητων ή ανεπιθύμητων γατάκια.
Κανένας κίνδυνος καρκίνου των ωοθηκών ή της μήτρας.
Τεράστια μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του μαστού (μαστού).
Κανένας κίνδυνος μόλυνσης της μήτρας (“πυομήτρα”) – η οποία μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή.
Μειωμένες ανεπιθύμητες σεξουαλικές συμπεριφορές, όπως το ψέκασμα και το “κάλεσμα” (να είναι πολύ φωνητική αναζητώντας σύντροφο), το οποίο θα συμβεί όταν η γάτα έρθει σε περίοδο – κάθε τρεις εβδομάδες!
Ποιοι είναι οι κίνδυνοι της στείρωσης της γάτας μου;
Όλες οι επεμβάσεις στείρωσης πρέπει να περιλαμβάνουν γενική αναισθησία και δυστυχώς, αυτή ενέχει πάντα προβλέψιμους και απρόβλεπτους κινδύνους, όπως ακριβώς συμβαίνει και στους ανθρώπους.
Οι προβλέψιμοι κίνδυνοι συνδέονται συχνά με το μικροσκοπικό μέγεθος ορισμένων γατών – όπως η εξισορρόπηση μικροσκοπικών δόσεων αναισθητικών φαρμάκων και το να κρυώνουν ή να έχουν χαμηλό σάκχαρο στο αίμα ενώ βρίσκονται υπό αναισθησία. Οι κτηνιατρικές κλινικές βρίσκονται σε ολοένα και μεγαλύτερη εγρήγορση όσον αφορά αυτές τις ανησυχίες και είναι πολύ καλύτερες στη μείωση των κινδύνων. Οι αναισθητικοί παράγοντες που χρησιμοποιούνται γίνονται επίσης όλο και πιο ασφαλείς, λόγω της προόδου της σύγχρονης ιατρικής και της αυξανόμενης έρευνας για ασφαλείς και αποτελεσματικούς συνδυασμούς φαρμάκων. Οι περισσότεροι ασθενείς γάτας που παρουσιάζονται για στείρωση είναι νέοι και υγιείς και οι επεμβάσεις μπορούν να σχεδιαστούν καλά. Προϋπάρχουσες παθήσεις, όπως καρδιακά φυσήματα, είναι συνήθως ασυνήθιστες και μπορούν να διαγνωστούν πριν από οποιαδήποτε χειρουργική επέμβαση.
Οι απρόβλεπτοι κίνδυνοι εξακολουθούν να αποτελούν πρόβλημα- κάθε ζώο μπορεί να υποστεί κάποια επιπλοκή υπό αναισθησία και οι μεγαλύτερες ανησυχίες είναι οι βλάβες στην καρδιά ή στον εγκέφαλο. Τα ζώα πεθαίνουν απροσδόκητα υπό αναισθησία. Ευτυχώς, οι κίνδυνοι αυτοί είναι εξαιρετικά χαμηλοί και οι επιπλοκές εξαιρετικά σπάνιες. Μελέτες του 2009 και του 2012 έδειξαν ότι περίπου το 0,1% των υγιών ασθενών έχασαν τη ζωή τους υπό αναισθησία, δηλαδή περίπου ένας στους χίλιους. Τα συνολικά οφέλη εξακολουθούν να υπερτερούν των πιθανών κινδύνων της στείρωσης για τις περισσότερες γάτες.
Σε γενικές γραμμές, η επέμβαση στειρώσεως είναι ρουτίνας και έχει πολύ χαμηλό ποσοστό σημαντικών χειρουργικών επιπλοκών. Όπως συμβαίνει με κάθε επέμβαση, υπάρχουν κίνδυνοι αιμορραγίας και μόλυνσης, αν και αυτά δεν είναι συνηθισμένα στις γάτες. Πολύ σπάνια, οι ουρητήρες από τους νεφρούς προς την ουροδόχο κύστη, οι οποίοι διέρχονται κοντά στη μήτρα, μπορεί επίσης να υποστούν βλάβη κατά τη διάρκεια της επέμβασης.
Τι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις έχει η στείρωση ή η στειροποίηση στη γάτα μου;
Μακροπρόθεσμα, δεν υπάρχουν σαφή στοιχεία που να δείχνουν ότι η στείρωση έχει μακροπρόθεσμες αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία της γάτας. Αυτό είναι πολύ πιο ξεκάθαρο στις γάτες απ’ ό,τι στους σκύλους. Όλα τα στειρωμένα ζώα τείνουν να είναι λιγότερο δραστήρια λόγω της απώλειας της σεξουαλικής ορμής, και έτσι είναι πιο πιθανό να πάρουν βάρος και να γίνουν παχύσαρκα, εάν τρέφονται με λανθασμένη διατροφή. Αυτή η παχυσαρκία μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα, αλλά μπορεί να αποφευχθεί πλήρως και δεν αποτελεί αναπόφευκτη συνέπεια της στείρωσης. Υπάρχει πιθανή συσχέτιση μεταξύ σπάνιων προβλημάτων της αυξητικής πλάκας και της στείρωσης σε ορισμένες αρσενικές γάτες, αλλά αυτό μπορεί επίσης να εξηγηθεί από το γεγονός ότι οι γάτες αυτές είναι υπέρβαρες.
Η στείρωση είναι επίσης απίθανο να αλλάξει την προσωπικότητα μιας γάτας, αν και πάλι αυτό είναι δύσκολο να διαπιστωθεί! Μια μελέτη εξέτασε μια ομάδα άγριων γατών και διαπίστωσε ότι η στείρωση μείωσε την επιθετικότητα και τα επίπεδα δραστηριότητας, αλλά κατά τα άλλα είχε ελάχιστες επιπτώσεις στις ίδιες τις γάτες. Οι θηλυκές γάτες μπορεί επίσης να είναι πιο φιλικές προς τους ξένους αν στειρωθούν!
Η στείρωση είναι ένα σημαντικό μέρος της φροντίδας των κατοικίδιων ζώων, αλλά δεν είναι η μόνη δαπάνη υγείας που είναι πιθανό να υποστεί το κατοικίδιό σας. Ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα ασφάλισης κατοικίδιων ζώων από μια εταιρεία όπως η Lemonade μπορεί να σας βοηθήσει να διαχειριστείτε το κόστος και να φροντίσετε ταυτόχρονα το κατοικίδιό σας.
Συμπέρασμα
Η στείρωση είναι μια κοινή, απαραίτητη χειρουργική επέμβαση για τις θηλυκές γάτες παγκοσμίως. Είναι ένα ασφαλές, αποτελεσματικό εργαλείο για τον έλεγχο του πληθυσμού, τη βελτίωση της συνολικής ευημερίας των γατών και τη βελτίωση της υγείας των μεμονωμένων γατών στο σπίτι. Πραγματοποιείται συνήθως ως διαδικασία ημερήσιας νοσηλείας από κτηνιάτρους μικρών ζώων. Αν και υπάρχουν αναισθησιακοί και χειρουργικοί κίνδυνοι σε κάθε επέμβαση, τα πιθανά οφέλη της στείρωσης σχεδόν πάντα υπερτερούν των πιθανών ανησυχιών. Η στείρωση τόσο των αρσενικών όσο και των θηλυκών γατών σε νεαρή ηλικία θα πρέπει να συνιστάται στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων.
