Υπάρχουν πολλές ασθένειες και παθήσεις των οστών που γνωρίζει ο μέσος άνθρωπος. Σε αυτές περιλαμβάνονται τα κατάγματα, οι δυσμορφίες, η απώλεια οστικής πυκνότητας και οι καρκίνοι. Μια σοβαρή ασθένεια που πολύ συχνά είναι λιγότερο γνωστή είναι η οστεομυελίτιδα, μια επιστημονική λέξη που σημαίνει απλώς φλεγμονή των οστών. Η φλεγμονή σε άλλους ιστούς είναι κοινή, γιατί λοιπόν η οστεομυελίτιδα είναι λιγότερο γνωστή; Η απάντηση έχει να κάνει με το πόσο σπάνια εμφανίζεται (εκτός από το στόμα) και τι την προκαλεί, οπότε ας τα δούμε όλα.
Τι είναι η οστεομυελίτιδα;
Η οστεομυελίτιδα, ή φλεγμονή των οστών, εμφανίζεται σχεδόν πάντα δευτερογενώς σε σχέση με τη λοίμωξη, αλλά μπορεί να συμβεί και χωρίς αυτή. Η φλεγμονή προκαλεί το σώμα να προσπαθήσει να θεραπεύσει το οστό αφαιρώντας τον κατεστραμμένο, νεκρό οστικό ιστό και τοποθετώντας νέο ιστό. Το πρόβλημα είναι ότι αυτή η διαδικασία πονάει και αν δεν αντιμετωπιστεί ο αιτιολογικός παράγοντας της φλεγμονής, το σώμα θα συνεχίσει να διασπά όλο και περισσότερο οστό. Αυτό αποδυναμώνει το συνολικό οστό, το οποίο μπορεί να προκαλέσει κάταγμα με τη συνήθη χρήση και να αποτρέψει τη χρήση σταθεροποιητικών εμφυτευμάτων για να προσπαθήσει να επουλωθεί.
Ποια είναι τα σημάδια της οστεομυελίτιδας στις γάτες;
Θα νομίζατε ότι η φλεγμονή και η μόλυνση του οστού θα είχαν εμφανή σημάδια, αλλά αυτό δεν ισχύει πάντα. Μπορεί να υπάρχει πρήξιμο στην περιοχή του προσβεβλημένου οστού που μπορεί να είναι επώδυνο στην αφή ή να προκαλεί κουτσαμάρα. Αυτό το πρήξιμο μπορεί να επιμένει και να επιδεινώνεται, αλλά μερικές φορές υποχωρεί μέσα σε μερικές εβδομάδες, κάνοντας τους ιδιοκτήτες να νομίζουν ότι το πρόβλημα έχει επιλυθεί.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, τα σημάδια μπορεί να έρχονται και να φεύγουν για κάποιο χρονικό διάστημα χωρίς να είναι εμφανή. Μπορεί να προκύψουν κατάγματα από καθημερινές δραστηριότητες που δεν θα έπρεπε να σπάσουν ένα οστό, ή οι πληγές μπορεί να μην επουλωθούν σε πιο σημαντικές ή αναγνωρίσιμες περιπτώσεις.
Οι προσβεβλημένες γάτες μπορεί να εμφανίζονται ληθαργικές, να τρώνε ή να πίνουν λιγότερο, να κρύβονται, να φωνάζουν, να κουτσαίνουν ή να έχουν πυρετό όταν ελέγχονται.
Τι προκαλεί οστεομυελίτιδα στις γάτες;
Βακτήρια: Αυτή είναι η πιο κοινή αιτία οστεομυελίτιδας στις γάτες και συνήθως εισέρχεται στο οστό μέσω πληγών, ταξιδεύοντας από το δέρμα στην περιοχή του οστού, αν και μπορεί επίσης να εισέλθει μέσω χειρουργικής επέμβασης, σε εμφυτεύματα ή ράμματα και άλλα ξένα σώματα.
Μυκητιασική: Αν και πολύ λιγότερο συχνή από τα βακτήρια, οι μυκητιασικές λοιμώξεις μπορούν να σχηματιστούν στα οστά σε ορισμένες περιπτώσεις για τις γάτες. Οι μυκητιασικές λοιμώξεις είναι γενικά συγκεκριμένες για την περιοχή και μπορεί να συνδέονται με την ανοσοκαταστολή της γάτας.
Οι γάτες δέχονται συνεχώς πληγές ή υποβάλλονται σε χειρουργικές επεμβάσεις χωρίς να αναπτύσσουν οστεομυελίτιδα, οπότε υπάρχουν ορισμένοι πρόσθετοι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο σχηματισμού οστεομυελίτιδας.
Αυτοί είναι οι εξής:
κατάγματα οστών
Τραυματισμός μαλακών μορίων
Οστική νέκρωση (νεκρό οστό)
Οστική απομόνωση (ένα κομμάτι ζωντανού οστού που περιβάλλεται εξ ολοκλήρου από νεκρό οστό ή ιστό)
Παρουσία ξένου υλικού (ράμματα, εμφυτεύματα, διαπερατά αντικείμενα)
Ανοσοκαταστολή
Πώς διαγιγνώσκεται η οστεομυελίτιδα στις γάτες;
Οι ακτινογραφίες του προσβεβλημένου οστού μπορεί να παρουσιάζουν αλλοιώσεις που συνάδουν με οστεομυελίτιδα, αλλά κατά τις πρώτες δύο εβδομάδες εξέλιξης, οι ακτινογραφίες είναι συχνά φυσιολογικές. Ο επανέλεγχος των ακτινογραφιών σε διαστήματα 2 εβδομάδων μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό των αλλαγών.
Για τον έλεγχο της παρουσίας βακτηριακών ή μυκητιασικών λοιμώξεων, χρησιμοποιείται αναρρόφηση με βελόνα για τη συλλογή δείγματος, το οποίο στη συνέχεια υποβάλλεται σε καλλιέργεια και εξέταση ευαισθησίας για να προσδιοριστεί τι υπάρχει και, στην περίπτωση των βακτηρίων, σε ποια αντιβιοτικά θα ανταποκριθεί για τη θεραπεία. Αυτές οι πληροφορίες επιτρέπουν στον γιατρό να γνωρίζει με τι είδους οστεομυελίτιδα έχει να κάνει.
Δεδομένου ότι η οστεομυελίτιδα μπορεί να μοιάζει με τον καρκίνο στις ακτινογραφίες, μερικές φορές λαμβάνονται βιοψίες από το οστό για την οριστική διάγνωση του ενός ή του άλλου.
Πώς αντιμετωπίζεται η οστεομυελίτιδα στις γάτες;
Η θεραπεία για την οστεομυελίτιδα εξαρτάται από την αιτία.
Για οστεομυελίτιδα που παρουσιάζεται λόγω ξένου σώματος, το ξένο υλικό -ακόμη και αν πρόκειται για χειρουργικά εμφυτεύματα- πρέπει να αφαιρεθεί.
Οι ανοιχτές πληγές πρέπει να κλείσουν και να επουλωθούν για να αποφευχθεί η επιδείνωση της οστεομυελίτιδας.
Για βακτηριακή οστεομυελίτιδα, πρέπει να χορηγηθούν τα κατάλληλα αντιβιοτικά, κατά προτίμηση πρώτα ενδοφλεβίως και στη συνέχεια από το στόμα στο σπίτι για τέσσερις έως έξι εβδομάδες.
Οι μυκητιασικές λοιμώξεις οστεομυελίτιδας ανταποκρίνονται σε αντιμυκητιασικά φάρμακα, αλλά η διάρκεια της θεραπείας μπορεί να είναι αρκετοί μήνες ή και περισσότερο από ένα έτος.
Οι γάτες μπορεί να παρουσιάσουν χρόνιες υποτροπές της οστεομυελίτιδας τους και η θεραπεία μπορεί να χρειαστεί να ξαναρχίσει σε ορισμένες γάτες καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους.
Ορισμένες γάτες μπορεί να χρειαστούν χειρουργικές επεμβάσεις για την αφαίρεση του νεκρού οστού και τον καθαρισμό των άκρων του εναπομείναντος οστού, ενώ μπορεί να τοποθετηθεί νέο οστό στην περιοχή για να ξεκινήσει η υγιής ανάπτυξη νέου οστού, εάν χρειάζεται.
Πώς φροντίζω μια γάτα με οστεομυελίτιδα;
Δεδομένου ότι τα κλινικά σημεία συχνά οδηγούν σε οπτικές αλλαγές στις ακτινογραφίες, η προσεκτική παρακολούθηση για τα σημεία αποτελεί σημαντικό μέρος της θεραπείας και της αναγνώρισης στο σπίτι. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε σημαντικές γάτες που τείνουν προς χρόνιες υποτροπές.
Η επικοινωνία με τον κτηνίατρό σας σχετικά με τον έλεγχο του πόνου, την όρεξη, την πρόσληψη νερού και τα επίπεδα ενέργειας μπορεί να τον βοηθήσει να επιλέξει την υποστηρικτική φροντίδα που βοηθάει καλύτερα τη συγκεκριμένη γάτα.
Η τήρηση του χρονοδιαγράμματος επανελέγχου που σας έχει ορίσει ο κτηνίατρος είναι πολύ σημαντική, δεδομένου ότι αυτές οι περιπτώσεις μπορεί να χρειαστούν τόσο πολύ χρόνο για τη θεραπεία και την επούλωση. Μπορεί να είναι δύσκολη δουλειά να δίνετε φάρμακα στις γάτες για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα και να τις πηγαίνετε σε μια κλινική για αρκετούς επανελέγχους, οπότε φροντίστε να μιλήσετε με την κτηνιατρική σας ομάδα αν έχετε δυσκολίες, ώστε να μπορούν να λύσουν μαζί σας τα προβλήματα και να βεβαιωθούν ότι δεν παραλείπονται δόσεις φαρμάκων, ούτε επανελέγχους.
Πώς μπορεί να προληφθεί η οστεομυελίτιδα στις γάτες;
Η έγκαιρη αντιμετώπιση οποιουδήποτε κατάγματος οστού είναι ζωτικής σημασίας για την πρόληψη της οστεομυελίτιδας.
Η καλή οδοντιατρική φροντίδα είναι επίσης σημαντική, δεδομένου ότι αυτή είναι η πιο συχνή περιοχή οστεομυελίτιδας στις γάτες. Η φροντίδα που λαμβάνεται για να εκπαιδευτεί μια γάτα να προσαρμόζεται στο βούρτσισμα των δοντιών από νεαρή ηλικία μπορεί πραγματικά να βοηθήσει σε αυτό.
Συμπέρασμα
Οι γάτες με οστεομυελίτιδα μπορεί να έχουν εμφανή, μεγάλα, επώδυνα οιδήματα ή ενδεχομένως να μην έχουν καθόλου σημάδια. Οι γάτες είναι διαβόητες για την απόκρυψη του πόνου, οπότε οι περιπτώσεις που δεν σχηματίζουν μεγάλα οιδήματα ή αποστραγγιστικές οδούς μπορεί να διαφύγουν για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Οι μολύνσεις των ριζών των δοντιών μπορεί να μη βρεθούν εάν η γάτα συνεχίζει να τρώει κανονικά και δεν εξετάζεται από κτηνίατρο. Οι περισσότερες περιπτώσεις ανταποκρίνονται στη θεραπεία, η οποία συνήθως είναι τουλάχιστον καθημερινή φαρμακευτική αγωγή, αλλά μπορεί να περιλαμβάνει και χειρουργική επέμβαση, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί να αφαιρεθούν εξ ολοκλήρου κάποια οστά μέσω ακρωτηριασμού. Εάν παρατηρήσετε σημάδια οστεομυελίτιδας στη γάτα σας που υποχωρούν, αυτό δεν αποκλείει τη νόσο και η εν λόγω γάτα θα πρέπει να ελεγχθεί από κτηνίατρο για να είναι σίγουρη.