Η στείρωση του κατοικιδίου σας αποτελεί σημαντικό βήμα για τη διασφάλιση της υγείας του, τη βελτίωση ορισμένων συμπεριφορών και την εξοικονόμηση χρημάτων μακροπρόθεσμα. Από την προστασία από ασθένειες μέχρι τον έλεγχο του πληθυσμού, η στείρωση προσφέρει πολλά οφέλη τόσο για το κατοικίδιο όσο και για τον ιδιοκτήτη του. Επιπλέον, η μείωση του κινδύνου ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης και η μείωση της αναζήτησης ιατρικής φροντίδας λόγω σεξουαλικών συμπεριφορών μπορεί να συμβάλει σημαντικά. Επιλέγοντας να στειρώσετε το κατοικίδιό σας, προβαίνετε σε μια συνειδητή επιλογή που θα έχει μακροπρόθεσμα οφέλη τόσο για εσάς όσο και για το αγαπημένο σας κατοικίδιο.
Η υγεία και η μακροζωία του κατοικίδιου ζώου σας
Η μέση διάρκεια ζωής των στειρωμένων γατών και σκύλων είναι αποδεδειγμένα μεγαλύτερη από τη διάρκεια ζωής των μη στειρωμένων. Μελέτη του Πανεπιστημίου της Τζόρτζια, που βασίστηκε στα ιατρικά αρχεία περισσότερων από 70.000 ασθενών ζώων, διαπίστωσε ότι το προσδόκιμο ζωής των στειρωμένων αρσενικών σκύλων ήταν κατά 13,8% μεγαλύτερο και των στειρωμένων θηλυκών σκύλων κατά 26,3% μεγαλύτερο. Η μέση ηλικία θανάτου των μη στειρωμένων σκύλων ήταν 7,9 έτη έναντι σημαντικά μεγαλύτερης ηλικίας 9,4 ετών για τους στειρωμένους σκύλους.
Μια άλλη μελέτη, που διεξήχθη από τα Banfield Pet Hospitals σε μια βάση δεδομένων 2,2 εκατομμυρίων σκύλων και 460.000 γατών, αντανακλούσε παρόμοια ευρήματα, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι οι στειρωμένοι αρσενικοί σκύλοι ζούσαν 18% περισσότερο και οι στειρωμένες θηλυκές σκύλες 23% περισσότερο. Οι στειρωμένες θηλυκές γάτες της μελέτης έζησαν 39% περισσότερο και οι στειρωμένες αρσενικές γάτες 62% περισσότερο.
Η μειωμένη διάρκεια ζωής των μη στειρωμένων κατοικίδιων ζώων μπορεί, εν μέρει, να αποδοθεί στην αυξημένη ανάγκη για περιπλάνηση. Μια τέτοια περιπλάνηση μπορεί να τα εκθέσει σε καυγάδες με άλλα ζώα, με αποτέλεσμα τραυματισμούς και μολύνσεις, τραύματα από χτυπήματα οχημάτων και άλλα τυχαία ατυχήματα.
Παράγοντες που συμβάλλουν στην αυξημένη μακροζωία των στειρωμένων κατοικίδιων ζώων
Ένας παράγοντας που συμβάλλει στην αυξημένη μακροζωία των στειρωμένων κατοικίδιων ζώων είναι ο μειωμένος κίνδυνος εμφάνισης ορισμένων τύπων καρκίνου. Οι μη στειρωμένες θηλυκές γάτες και σκύλοι έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν πυομήτρα (μια δυνητικά θανατηφόρα λοίμωξη της μήτρας) και καρκίνο της μήτρας, του μαστικού αδένα και άλλους καρκίνους του αναπαραγωγικού συστήματος. Η στείρωση αρσενικών κατοικίδιων ζώων εξαλείφει τον κίνδυνο καρκίνου των όρχεων και εξαλείφει την πιθανότητα ανάπτυξης καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη, η οποία μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα αφόδευσης.
Μια χούφτα μελέτες μπορεί να φαίνεται ότι αμφισβητούν τα οφέλη για την υγεία από την ευρεία στείρωση των κατοικίδιων ζώων συντροφιάς, εγείροντας ανησυχίες ότι αυτές οι επεμβάσεις μπορεί να προδιαθέτουν ορισμένους στειρωμένους σκύλους σε ορισμένες ορθοπεδικές παθήσεις και καρκίνους. Ως αποτέλεσμα, έχουν κάνει ορισμένους ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων να αμφισβητήσουν την στείρωση των κατοικίδιων ζώων τους σε νεαρή ηλικία ή την στείρωση γενικά. Ωστόσο, με μια πιο προσεκτική εξέταση, τα αποτελέσματα αυτών των μελετών αφορούν συγκεκριμένα αρσενικούς σκύλους ορισμένων γιγαντιαίων φυλών (σκύλοι που συνήθως ζυγίζουν 90-100 κιλά ή περισσότερο) και τα συμπεράσματά τους δεν πρέπει να γενικευτούν σε άλλες φυλές σκύλων ή σε άλλα είδη, συμπεριλαμβανομένων των γατών.
Οι μελέτες για το θέμα αυτό είναι ως επί το πλείστον αναδρομικής φύσης, δηλαδή εξετάζουν υπάρχοντα ερευνητικά δεδομένα. Ως εκ τούτου, ενώ αξιολογούν για συσχετίσεις μεταξύ μιας αιτίας και ενός αποτελέσματος, δεν μπορούν να αποδείξουν οριστικά την αιτιότητα. Είναι επίσης σημαντικό να κατανοήσετε ότι ενώ μια μελέτη μπορεί να βρει κάτι στατιστικά σημαντικό, αυτό δεν σημαίνει πάντα ότι υπάρχει κλινικά σημαντική διαφορά. Ενώ όλα τα σχέδια μελετών έχουν πλεονεκτήματα και προκλήσεις, υπάρχει ανάγκη για επαναλαμβανόμενες προοπτικές μελέτες (νέες έρευνες) που γίνονται από διάφορους ερευνητές σε διάφορες γεωγραφικές τοποθεσίες και με σημαντικά μεγέθη δείγματος, ώστε να παρέχονται ισχυρότερα δεδομένα σε όλες τις πτυχές αυτού του θέματος.
Η αύξηση του βάρους μετά από στείρωση μπορεί να συμβεί τόσο σε σκύλους όσο και σε γάτες λόγω του μειωμένου μεταβολισμού και της ωρίμανσης. Είναι σημαντικό να παρακολουθείτε το βάρος του κατοικίδιου ζώου μετά την επέμβαση και να προσαρμόζετε κατάλληλα τη διατροφή του με τη βοήθεια του κτηνιάτρου για να αποφύγετε την αύξηση του βάρους.
Αυτές είναι οι καλύτερες γενικές συστάσεις που μπορούν να εξαχθούν από μια ενδελεχή ανάλυση της έρευνας που είναι σήμερα διαθέσιμη:
Οι ιδιόκτητες γάτες θα πρέπει να στειρώνουν πριν από την ηλικία των 5 μηνών, καθώς μπορούν να μείνουν έγκυες σε ηλικία 4 μηνών και άνω.
Τα θηλυκά σκυλιά που έχουν στην κατοχή τους θα πρέπει να στειρώνονται πριν από την ηλικία των 5 μηνών.
Οι αρσενικοί σκύλοι μικρών, μεσαίων και μεγάλων φυλών πρέπει να στειρώνονται πριν από την ηλικία των 5 μηνών.
Οι ιδιόκτητοι αρσενικοί σκύλοι γιγαντιαίων φυλών που είναι κατοικίδια θα πρέπει να στειρώνονται μετά τη διακοπή της ανάπτυξης, μεταξύ 12 και 15 μηνών, λόγω ορθοπεδικών προβλημάτων.
Οι αρσενικοί σκύλοι γιγαντιαίων φυλών που κυκλοφορούν ελεύθερα θα πρέπει να στειρώνονται πριν από την ηλικία των 5 μηνών, λόγω των πληθυσμιακών ανησυχιών για ακούσια αναπαραγωγή.
Τα ζώα του καταφυγίου θα πρέπει να υποβάλλονται σε στειρώσεις πριν από την υιοθεσία – ιδανικά, ήδη από την ηλικία των 6 εβδομάδων- ωστόσο, σε ορισμένα κράτη μπορεί να απαιτείται αναμονή έως ότου τα ζώα είναι 8 εβδομάδων.
Οι γάτες της κοινότητας θα πρέπει να μεταβάλλονται μέσω TNR (παγίδευση-στειρώση-επιστροφή) σε οποιαδήποτε ηλικία μετά την ηλικία των 6 εβδομάδων, αν και, και πάλι, ορισμένα κράτη μπορεί να απαιτούν αναμονή έως ότου τα γατάκια είναι τουλάχιστον 8 εβδομάδων.
