Tα μουστάκια όχι μόνο αναδεικνύουν το πρόσωπο μιας γάτας, αλλά τα μουστάκια εξυπηρετούν επίσης έναν σημαντικό σκοπό. Είναι φυσιολογικό να ανησυχείτε αν η αγαπημένη σας γάτα αρχίσει ξαφνικά να χάνει τα μουστάκια της.
Το να βρίσκετε ένα ή δύο περίεργα μουστάκια στο σπίτι από καιρό σε καιρό είναι απολύτως φυσιολογικό – ένα χαμένο μουστάκι θα ξαναβγεί. Ωστόσο, αν η γάτα σας αρχίσει ξαφνικά να χάνει υπερβολικά πολλά μουστάκια, αυτό μπορεί να σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά.
Οι 4 λόγοι για τους οποίους οι γάτες χάνουν μουστάκια
Όπως οι γάτες χάνουν τρίχωμα, έτσι χάνουν και τα μουστάκια τους. Αυτό συμβαίνει επειδή τα μουστάκια της γάτας είναι ένας ειδικός τύπος τρίχας και περνούν από έναν φυσιολογικό κύκλο ανάπτυξης, ύπνωσης και αποβολής. Ωστόσο, τα μουστάκια δεν χάνονται σχεδόν τόσο συχνά όσο η γούνα. Ακριβώς όπως και η γούνα, τα μουστάκια που χάνονται κατά τη διάρκεια της κανονικής διαδικασίας αποβολής θα ξαναβλαστήσουν. Οι γάτες συνήθως χάνουν μόνο ένα ή δύο μουστάκια κάθε φορά και είναι πιθανό αυτή η φυσιολογική απώλεια των μουστάκιων να περάσει απαρατήρητη.
Η αποβολή των μουστάκιων γίνεται πρόβλημα αν γίνεται υπερβολική ή συνοδεύεται από τριχόπτωση ή δερματικά προβλήματα. Εκτός από τη φυσιολογική διαδικασία της αποτρίχωσης, μια γάτα μπορεί να χάσει τα μουστάκια της λόγω αλλεργιών, λοιμώξεων ή αιλουροειδούς ακμής. Τραύμα ή σωματική βλάβη στα μουστάκια μπορεί επίσης να οδηγήσει σε απώλεια μουστάκια.
1. Αλλεργίες
Οι αλλεργίες μπορεί να προκαλέσουν σε μια γάτα έντονη φαγούρα στο πρόσωπο. Σε μια προσπάθεια να ανακουφιστεί από τον ερεθισμό, μια γάτα με φαγούρα μπορεί να τρίψει το πρόσωπό της πάνω σε ένα αντικείμενο ή να ξύσει το πρόσωπό της με μια πατούσα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αμβλύ ή σπασμένο μουστάκι.
Οι γάτες υποφέρουν από τρεις κύριους τύπους αλλεργιών: περιβαλλοντικές αλλεργίες, τροφικές υπερευαισθησίες και αλλεργίες σε παράσιτα. Αν η γάτα σας αρχίσει να περιποιείται, να τρίβεται ή να ξύνεται υπερβολικά ή αν αρχίσει να χάνει τις τρίχες ή τα μουστάκια της, θα πρέπει να την ελέγξει κτηνίατρος. Μόλις ο κτηνίατρός σας προσδιορίσει σε τι ακριβώς είναι αλλεργική η γάτα σας, η θεραπεία αποσκοπεί στην αποφυγή του αλλεργιογόνου, αν είναι δυνατόν.
Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει την αποκοπή ορισμένων τύπων τροφών στην περίπτωση τροφικών αλλεργιών και τη διατήρηση της θεραπείας της γάτας σας για τα παράσιτα σε ισχύ στην περίπτωση αλλεργιών στα παράσιτα. Τα περιβαλλοντικά αλλεργιογόνα είναι δυστυχώς πιο δύσκολο να αποφευχθούν. Ο κτηνίατρός σας μπορεί επίσης να σας συστήσει μια ειδική διατροφή, ειδικά σαμπουάν και αλοιφές ή να σας συνταγογραφήσει φάρμακα, όπως κορτικοστεροειδή, για σύντομο χρονικό διάστημα για να ανακουφιστεί η φαγούρα.
Τα μουστάκια που χάνονται ως αποτέλεσμα αλλεργίας θα ξαναβγούν μόλις η αλλεργία τεθεί υπό έλεγχο.
2. Λοιμώξεις
Βακτηριακές, μυκητιασικές ή παρασιτικές δερματικές λοιμώξεις μπορούν να προκαλέσουν την απώλεια τριχών από τη γάτα. Εάν μια γάτα αναπτύξει δερματική λοίμωξη στην ίδια περιοχή με τα μουστάκια της, τα μουστάκια μπορεί να χαθούν μαζί με το τρίχωμα.
Όπως συμβαίνει και με τις αλλεργίες, αυτές οι λοιμώξεις μπορεί να προκαλούν έντονη φαγούρα και τα μουστάκια και η γύρω γούνα μπορεί να γδαρθούν ή να σπάσουν από το υπερβολικό τρίψιμο ή ξύσιμο καθώς η γάτα προσπαθεί να σταματήσει τη φαγούρα. Ο άξονας της τρίχας ή ο θύλακας μπορεί επίσης να μολυνθεί.
Η δακτυλίτιδα -που είναι ένας τύπος μύκητα και όχι σκουλήκι- μολύνει απευθείας τον άξονα της τρίχας. Ως αποτέλεσμα, το μουστάκι ή η τρίχα γίνεται πιο εύθραυστη και σπάει εύκολα, αφήνοντας ένα φαλακρό σημείο. Βακτηριακές, μυκητιασικές και παρασιτικές λοιμώξεις μπορεί επίσης να επηρεάσουν τον θύλακα της τρίχας και να προκαλέσουν θυλακίτιδα. Οι τρίχες και τα μουστάκια με μολυσμένους θύλακες πέφτουν πιο εύκολα από τις υγιείς τρίχες.
Η απώλεια μαλλιών και μουστάκια από δερματικές λοιμώξεις συνοδεύεται επίσης από στάξιμο, κρούστα, απολέπιση και φλεγμονή του δέρματος. Εάν παρατηρήσετε οποιοδήποτε από αυτά τα σημάδια, είναι σημαντικό να ελέγξει τη γάτα σας ένας κτηνίατρος. Ο κτηνίατρός σας μπορεί να θελήσει να πάρει δείγματα από τις προσβεβλημένες περιοχές προκειμένου να προσδιορίσει τον τύπο της λοίμωξης από την οποία πάσχει η γάτα σας.
Η θεραπεία για βακτηριακές, μυκητιασικές και παρασιτικές λοιμώξεις ποικίλλει ανάλογα με τον τύπο της λοίμωξης που υπάρχει και μπορεί να περιλαμβάνει φάρμακα από το στόμα ή ενέσιμα, ειδικά σαμπουάν και αλοιφές. Τα μουστάκια της γάτας σας θα πρέπει να ξαναβγούν μόλις υποχωρήσει η λοίμωξη.
3. Ακμή αιλουροειδών
Η ακμή των αιλουροειδών προκαλείται από την υπερπαραγωγή κερατίνης και την υπερδραστηριότητα των σμηγματογόνων αδένων. Οι περισσότεροι σμηγματογόνοι αδένες συνδέονται με τους θύλακες των τριχών. Αυτοί οι αδένες παράγουν ένα λιπαρό έκκριμα που ονομάζεται σμήγμα, το οποίο αδιαβροχοποιεί το τρίχωμα, διατηρεί το δέρμα ελαστικό και παίζει ρόλο στη σήμανση της μυρωδιάς. Υπάρχουν πολλοί σμηγματογόνοι αδένες που βρίσκονται στο πηγούνι και τα χείλη μιας γάτας και γι’ αυτό θα δείτε συχνά τη γάτα σας να τρίβει το πηγούνι και τα χείλη της πάνω σε αντικείμενα για να τα σημαδέψει με τη μυρωδιά της. Μπορεί ακόμη και εσείς να σημαδευτείτε από τη γάτα σας όταν επιστρέφετε στο σπίτι.
Η υπερβολική παραγωγή σμήγματος ή κερατίνης μπορεί να οδηγήσει σε απόφραξη αυτών των αδένων. Αυτό, με τη σειρά του, έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση κομηδόνων, κοινώς γνωστών ως μαύρα στίγματα. Το τρίχωμα στην πληγείσα περιοχή εμφανίζεται λιπαρό και έχει μικρές κηλίδες μαύρου υλικού μέσα του. Το πηγούνι είναι η πιο συχνά προσβεβλημένη περιοχή, αλλά μπορεί να προσβληθούν και τα χείλη. Σε σοβαρές περιπτώσεις, μια δευτερογενής βακτηριακή λοίμωξη μπορεί να οδηγήσει σε θυλακίτιδα και πυόδερμα ή βαθιά δερματική λοίμωξη του πηγουνιού και των χειλιών.
Όπως περιγράφεται στην παραπάνω ενότητα, οι τρίχες και τα μουστάκια με μολυσμένους θύλακες πέφτουν πιο εύκολα από τις υγιείς τρίχες. Αυτές οι λοιμώξεις είναι επίσης δυσάρεστες και προκαλούν φαγούρα και τα μουστάκια μπορεί να χαθούν λόγω αυτοτραυματισμού.
Οι γάτες που παρουσιάζουν οποιοδήποτε από αυτά τα σημάδια θα πρέπει να ελέγχονται από κτηνίατρο. Εάν η γάτα σας διαγνωστεί με ακμή αιλουροειδών, η θεραπεία συνήθως περιλαμβάνει ειδικά σαμπουάν ή αλοιφές που αποσκοπούν στην απομάκρυνση της περίσσειας σμήγματος και αντιβιοτικά από το στόμα εάν υπάρχει δευτερογενής λοίμωξη. Τα πλαστικά μπολ έχουν ενοχοποιηθεί για περιπτώσεις αιλουροειδούς ακμής, καθώς ορισμένες γάτες είναι αλλεργικές στο πλαστικό και το πλαστικό μπορεί επίσης να φιλοξενεί βακτήρια. Η μετάβαση στη σίτιση της γάτας σας από μεταλλικό ή κεραμικό μπολ μπορεί να είναι ευεργετική εάν η γάτα σας πάσχει από αιλουροειδή ακμή.
Τα μουστάκια και το τρίχωμα που χάνονται ως αποτέλεσμα της ακμής των αιλουροειδών θα ξαναβγούν όταν η κατάσταση επιλυθεί.
4. Τραύμα ή σωματική βλάβη στα μουστάκια
Τα μουστάκια μιας γάτας μπορεί να σπάσουν κατά τη διάρκεια ενός καυγά με μια άλλη γάτα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα αν η γάτα σας έχει πρόσβαση σε εξωτερικό χώρο, καθώς οι γατοκαβγάδες είναι συνηθισμένοι στα αιλουροειδή που κυκλοφορούν ελεύθερα. Οι γάτες μέσα στο ίδιο σπίτι μπορεί επίσης να σπάσουν τα μουστάκια κατά τη διάρκεια έντονου παιχνιδιού.
Ένας άλλος τρόπος με τον οποίο μια γάτα μπορεί να χάσει τα μουστάκια της από τραύμα είναι αν πλησιάσει πολύ κοντά σε φωτιά, σόμπα ή άλλη πηγή θερμότητας και κάψει τα μουστάκια της. Οι εναπομείνασες άκρες των καμένων μουστάκιων έχουν συνήθως μια κατσαρή εμφάνιση.
Εάν τα μουστάκια μιας γάτας φαίνονται να είναι καθαρά κουρεμένα, είναι πιθανό ένα άτακτο παιδί να έχει κόψει τα μουστάκια!
Εκτός αν η γάτα σας έχει τραυματιστεί ως αποτέλεσμα του τραύματος ή της φυσικής βλάβης στα μουστάκια της, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, καθώς αυτά τα μουστάκια θα ξαναβγούν χωρίς παρέμβαση.
Τι είναι τα μουστάκια και ποια λειτουργία εξυπηρετούν;
Τα μουστάκια είναι ένα ιδιαίτερο είδος τρίχας. Η τεχνική ονομασία για αυτές τις μακριές, παχιές, δύσκαμπτες τρίχες είναι “vibrissae”, η οποία προέρχεται από τη λατινική λέξη “vibrio”, που σημαίνει δονείται.
Αυτές οι ειδικές τρίχες είναι παχύτερες, σκληρότερες και μακρύτερες από τις κανονικές τρίχες και είναι ενσωματωμένες τρεις φορές βαθύτερα στο δέρμα. Οι θύλακες στη βάση του μουστάκιου είναι γεμάτοι με νευρικές απολήξεις.
Τα μουστάκια λαμβάνουν δονήσεις από τα μεταβαλλόμενα ρεύματα αέρα ή όταν ακουμπούν σε αντικείμενα. Αυτές οι δονήσεις μεταδίδονται στους ιδιοδεκτικούς υποδοχείς στην άκρη κάθε μουστάκιου. Οι ιδιοδεκτικοί υποδοχείς, με τη σειρά τους, μεταδίδουν πληροφορίες στις νευρικές απολήξεις στη βάση του θυλάκου του μουστάκιου. Οι πληροφορίες αυτές μεταδίδονται στη συνέχεια μέσω του νευρικού συστήματος στον εγκέφαλο, όπου και επεξεργάζονται.
Με αυτόν τον τρόπο, τα μουστάκια βοηθούν τη γάτα να κινηθεί στο περιβάλλον της. Τα μάτια μιας γάτας δεν μπορούν να εστιάσουν σε πράγματα που βρίσκονται σε απόσταση μικρότερη των 12 ιντσών, οπότε τα μουστάκια της είναι ιδιαίτερα σημαντικά για την πλοήγηση και την παροχή πληροφοριών σχετικά με κοντινά αντικείμενα.
Ανιχνεύοντας αλλαγές στα ρεύματα αέρα, οι γάτες μπορούν να αντιληφθούν ότι κάποιος ή κάτι πλησιάζει, καθιστώντας τις πιο αποτελεσματικούς κυνηγούς και βοηθώντας τις να αποφύγουν τα αρπακτικά. Τα μουστάκια έχουν γενικά το ίδιο πλάτος με το σώμα της γάτας και βοηθούν τη γάτα να διαπιστώσει αν μπορεί να χωρέσει ή όχι μέσα από ένα στενό κενό, αν και αυτό δεν ισχύει πάντα για τις υπέρβαρες γάτες.
Γνωρίζατε ότι εκτός από τα μουστάκια στα άνω χείλη τους, οι γάτες έχουν επίσης μουστάκια πάνω από τα μάτια τους, το πηγούνι τους και στο πίσω μέρος των μπροστινών άκρων τους; Αυτές οι ειδικές τρίχες παρέχουν επίσης πληροφορίες για τη διάθεση μιας γάτας. Από τη θέση των μουστάκια είναι δυνατόν να καταλάβετε αν μια γάτα είναι χαλαρή, ενδιαφέρεται, φοβάται, είναι επιθετική ή πονάει.
Χωρίς τα μουστάκια της, μια γάτα μπορεί να είναι λιγότερο επιδέξια και μπορεί να κολλήσει σε μικρούς χώρους.
Συμπέρασμα
Είναι φυσιολογικό για τη γάτα σας να χάνει ένα ή δύο μουστάκια από καιρό σε καιρό. Τα μουστάκια που χάνονται λόγω φυσικής αποβολής θα ξαναβλαστήσουν και η απώλεια ενός ή δύο μουστάκια δεν θα επηρεάσει αρνητικά την ικανότητα της γάτας σας να πλοηγείται στο περιβάλλον της. Εάν η γάτα σας χάνει υπερβολικά πολλά μουστάκια ή εάν η απώλεια μουστάκια συνοδεύεται από απώλεια τριχώματος ή από κάποια ανωμαλία στο δέρμα, είναι καλύτερο να ελέγξει τη γάτα σας ένας κτηνίατρος, καθώς μπορεί να αποτελεί ένδειξη κάποιου υποκείμενου προβλήματος.
