Οι αμερικάνικες bobtails είναι γνωστές για τις κοντές ουρές τους, την εμφάνιση και τις παιχνιδιάρικες προσωπικότητες τους. Έχουν αναφερθεί ως το «γκόλντεν ριτρίβερ» των γατών χάρη στις στοργικές και φιλικές προσωπικότητές τους. Αυτές οι γάτες λατρεύουν να είναι γύρω από ανθρώπους και έχουν μια γλυκιά, ευγενική φύση που τις κάνει υπέροχους συντρόφους. Οι αμερικάνικες bobtails είναι μια σχετικά ασυνήθιστη ράτσα.
Εμφάνιση
Μπορείτε να αναγνωρίσετε μία αμερικάνικη bobtail από την ουρά του πρώτα και κύρια. Αυτές οι γάτες έχουν μια άκαμπτη ουρά που είναι μόλις το ένα τρίτο του μήκους μιας κανονικής ουράς γάτας. Έχουν συνήθως μήκος 2,5- 10 εκ. και μπορούν να είναι ίσιες ή σγουρές κατά μήκος της άκρης, σύμφωνα με το πρότυπο της φυλής.
Η American bobtail μπορεί να είναι κοντότριχη ή μακρύτριχη. Αυτές οι γάτες υπάρχουν σε όλα τα χρώματα και μοτίβα. Οι αμερικάνικες bobtails είναι μια φυλή που μαδάει και δεν θεωρούνται υποαλλεργικά – στην πραγματικότητα, είναι πιθανό να προκαλέσουν έξαρση σε άτομα με αλλεργίες.
Οι αμερικάνικες bobtails έχουν μεγάλα αμυγδαλωτά μάτια και μπορούν να έχουν οποιοδήποτε χρώμα. Έχουν μακριά πίσω πόδια και ένα μεγάλο, αθλητικό σώμα. Αυτές οι γάτες μερικές φορές ωριμάζουν αργά και μπορεί να χρειαστεί περισσότερος χρόνος από την τυπική γάτα σας για να φτάσει στην πλήρη ενηλικίωση, περίπου 2-3 χρόνια.
Ιδιοσυγκρασία
Οι αμερικάνικες bobtails περιγράφονται συχνά ως γλυκά, στοργικά και υπάκουα. Αυτά τα κατοικίδια είναι υπέροχοι σύντροφοι και γάτες στην αγκαλιά και τα πάνε καλά με μεγαλύτερα παιδιά και φιλικούς προς τις γάτες συντρόφους.
«Οι αμερικάνικες bobtails είναι γνωστές ως γάτες που λειτουργούν περισσότερο σαν σκύλοι παρά σαν γάτες», λέει η Sarah Wooten. «Είναι πολύ φιλικές, κοινωνικές, περίεργες, καλές με τα παιδιά και δημιουργούν δεσμούς με τους ανθρώπους τους».
Οι αμερικάνικες bobtails είναι έξυπνες και πρέπει να διατηρούνται ψυχικά και σωματικά ενεργές. Μην εκπλαγείτε όταν νιαουρίζει και τριγυρίζει, ενημερώνοντάς σας ότι θέλει λίγο χρόνο για παιχνίδι ένας προς έναν.
«Οι πιθανοί ιδιοκτήτες θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι να παρέχουν υψηλό επίπεδο εμπλουτισμού μέσω ευκαιριών αναρρίχησης, παιχνιδιών, παζλ φαγητού, παιχνιδιών, εκπαίδευσης, πολλών ανθρώπινων αλληλεπιδράσεων και ακόμη και περπατήματος με λουρί», λέει ο Wooten. «Αυτές οι γάτες απαιτούν το ίδιο επίπεδο προσοχής και άσκησης με έναν υγιή νεαρό σκύλο λαγωνικό».
Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, η αμερικάνικη bobtail σου θέλει να σε αγαπήσει—και να λάβει την αγάπη σου! Αν ψάχνετε για ένα ευγενικό κατοικίδιο σύντροφο, αυτή η ράτσα ταιριάζει πολύ. Αυτά τα αιλουροειδή είναι ιδανικά για οικογένειες.
Φροντίδα
Οι ανάγκες περιποίησης για την αμερικάνικη bobtail σας είναι αρκετά απλές. Θα χρειαστεί να βουρτσίζετε αυτή τη φυλή μία ή δύο φορές την εβδομάδα για να διατηρήσετε το τρίχωμά της λείο και υγιή. Φροντίστε να κόβετε τακτικά τα νύχια της γάτας σας και να καθαρίζετε συχνά και τα αυτιά της. Η Wooten λέει ότι οι αμερικάνικες bobtail χρειάζονται επίσης βούρτσισμα των δοντιών τους μερικές φορές την εβδομάδα.
Επειδή είναι τόσο έξυπνες, αυτές οι γάτες συνήθως εκπαιδεύονται εύκολα για να κάνουν απλές εργασίες, όπως η χρήση ενός κουτιού άμμου ή ενός ονυχοδρόμιου. Μπορούν επίσης να εκπαιδευτούν στο να παίζουν παιχνίδια έλξης και να περπατούν με ένα λουρί, και πρέπει να έχουν πολλά διαδραστικά παιχνίδια.
Η κοινωνικοποίηση θα πρέπει να είναι απλή με αυτήν την ευδιάθετη φυλή. Οι αμερικάνικες bobtail που παρουσιάζονται νωρίς σε ανθρώπους και κατοικίδια είναι συνήθως εύκολο να καλωσορίσουν άγνωστα πρόσωπα.
Η American bobtail σας θα πρέπει να τρέφεται με δίαιτα υψηλής ποιότητας τροφής για γάτες που προτείνει ο κτηνίατρός σας. Προσέξτε να μην ταΐσετε υπερβολικά τη γάτα σας, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε παχυσαρκία.
Υγεία
Οι αμερικανικές bobtails έχουν διάρκεια ζωής 13-15 χρόνια και είναι μια σχετικά υγιής ράτσα χάρη στη φυσική τους ανάπτυξη. Όμως, όπως όλες οι γάτες, η Wooten λέει ότι υπάρχουν ορισμένα προβλήματα υγείας που πρέπει να προσέχουν οι ιδιοκτήτες.
«Όπως συμβαίνει με όλες τις γάτες, οι αμερικάνικες bobtails είναι ευαίσθητα στην παχυσαρκία και τις οδοντικές ασθένειες και μπορείτε να προχωρήσετε πολύ στην πρόληψη ασθενειών απλώς κρατώντας την American bobtail σας σε φόρμα και κόψιμο, ταΐζοντας την υψηλότερη ποιότητα τροφής που μπορείτε να αντέξετε οικονομικά και διατηρώντας τα δόντια τους λαμπερά. και καθαρό», λέει.
Παρόμοια με μια άλλη ράτσα χωρίς ουρά, τις Manx, οι αμερικάνικες bobtails χωρίς ουρές μπορεί να έχουν προβλήματα στη σπονδυλική στήλη ή το έντερο.
“Η αμερικάνικη bobtail είναι επιρρεπές να αναπτύξει δυσπλασία ισχίου με την ηλικία, μια κληρονομική ασθένεια που έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει χωλότητα και αρθρίτιδα στις αρθρώσεις του ισχίου”, λέει ο Kurt Venator, Chief Veterinary Officer στην Purina. «Επιπλέον, η αμερικανική bobtail χωρίς ουρά είναι γνωστό ότι αναπτύσσει μια πάθηση της σπονδυλικής στήλης που μπορεί να επηρεάσει την ικανότητά τους να ελέγχουν την αφόδευση».
Αξιόπιστοι κτηνοτρόφοι θα εξετάσουν για προβλήματα υγείας στο γατάκι σας, αλλά είναι σημαντικό να ελέγχονται τακτικά μέχρι την ενηλικίωση, καθώς όλες οι γάτες μπορούν να αναπτύξουν παθήσεις υγείας καθώς μεγαλώνουν.
«Οι ηλικιωμένες αμερικανικές bobtails είναι επιρρεπείς σε νεφρική νόσο και υπερθυρεοειδισμό, που είναι κοινές διαταραχές των ηλικιωμένων γατών», λέει η Wooten.
Ιστορία
Η αμερικανική bobtail που γνωρίζουμε σήμερα ξεκίνησε φυσικά, με άγριες γάτες που γεννιούνται με ουρές, σύμφωνα με την Ένωση Cat Fanciers’ Association. Μία από τις πρώτες γνωστές περιπτώσεις απόπειρας αναπαραγωγής ήταν τη δεκαετία του 1960 όταν ένα ζευγάρι παραθεριστών, ο John και η Brenda Sanders, βρήκαν μια γάτα bobtail στην Αριζόνα και την άφησαν να ζευγαρώσει με τη θηλυκή γάτα τους στο σπίτι στην Αϊόβα.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’60, έμπειροι εκτροφείς άρχισαν να ζευγαρώνουν αυτά τα bobtails από όλη τη χώρα, προσπαθώντας να τελειοποιήσουν την αμερικανική φυλή bobtail. Οι κτηνοτρόφοι έχουν εργαστεί με την πάροδο του χρόνου για να βελτιώσουν το αμερικανικό bobtail σε ένα συντροφικό κατοικίδιο με την εμφάνιση ενός άγριου bobtail, αλλά ένα πιο γλυκό και ήπιο ταμπεραμέντο.
Το αμερικάνικο bobtail θεωρείται μια σχετικά νέα ράτσα, που αναγνωρίστηκε από τον Σύνδεσμο Cat Fanciers’ Association το 2000.
