Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι στις γάτες δεν αρέσει το νερό, αλλά αυτό δεν ισχύει πάντα. Ορισμένες γάτες απολαμβάνουν το κολύμπι ή το παιχνίδι στο νερό, συμπεριλαμβανομένου του να πατάνε ή να πιτσιλάνε στο μπολ με το νερό τους. Υπάρχουν πολλοί πιθανοί λόγοι γι’ αυτό. ο νερό είναι ένας βασικός και χρήσιμος παράγοντας, για την ζωή όλων μας. Σύμφωνα με την επιστήμη, το νερό είναι μια ουσία χρήσιμη για την επιβίωση του ανθρώπου, καθώς ένα μεγάλο ποσοστό βρίσκεται στον οργανισμό μας.
Οι 5 κυριότεροι λόγοι για τους οποίους η γάτα σας πατάει το μπολ με το νερό της
1. Κόπωση μουστακιού
Η κόπωση είναι μια αγχωτική κατάσταση που μπορεί να αντιμετωπίσουν οι γάτες. Τα μουστάκια λειτουργούν ως κεραίες υψηλής ισχύος που στέλνουν σήματα στον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα. Οι ιδιοδεκτικοί υποδοχείς στη βάση των μουστάκια λαμβάνουν πολλές πληροφορίες για το περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένου του προσανατολισμού της γάτας στο χώρο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι γάτες μπορούν να προσανατολίζονται καλά στο σκοτάδι και να κυνηγούν γρήγορα θηράματα.
Οι γάτες έχουν την ικανότητα να ενεργοποιούν κατά καιρούς την αισθητήρια εστίαση των μουστάκια τους, αλλά οι ιδιοδεκτικοί υποδοχείς ανταποκρίνονται κυρίως στο αυτόνομο σύστημα της γάτας. Αυτά τα νεύρα ανταποκρίνονται στο περιβάλλον χωρίς συνειδητό έλεγχο. Όταν υπάρχει υπερφόρτωση πληροφοριών, η γάτα βιώνει κόπωση των μουστάκια.
Αν συμβεί αυτό, η γάτα σας μπορεί να προτιμήσει να βουτήξει το πόδι της στη λεκάνη με το νερό και να πιει το νερό από το πόδι της παρά να ακουμπήσει τα μουστάκια της στο νερό.
2. Ευπάθεια
Οι γάτες μπορεί να προτιμούν να πίνουν από τις πατούσες τους αντί για το μπολ με το νερό για λόγους ασφαλείας. Οι γάτες είναι ταυτόχρονα θηρευτές και θήραμα, οπότε τείνουν να είναι προσεκτικές στο περιβάλλον τους. Ακόμη και αν έχετε προσφέρει ένα ασφαλές σπίτι, εξακολουθούν να έχουν την ενστικτώδη αντίδραση στον κίνδυνο και την ευπάθεια.
Εάν η γάτα σας πίνει από το πόδι της, επιτρέπει μια όρθια θέση που επιτρέπει στη γάτα σας να επιθεωρεί το περιβάλλον της και τις πιθανές απειλές. Αυτό μπορεί να συμβεί αν τοποθετήσετε το μπολ της γάτας σας στον τοίχο, βάζοντάς την σε μια θέση όπου πρέπει να αφήσει την πλάτη της απροστάτευτη απέναντι σε όλο το δωμάτιο. Ίσως μπορέσετε να περιορίσετε αυτή τη συμπεριφορά αλλάζοντας τη θέση του μπολ, ώστε η γάτα σας να αισθάνεται ασφαλής.
3. Σήμανση της επικράτειας
Οι γάτες διαθέτουν έκκρινούς αδένες στα μαξιλαράκια των ποδιών τους που χρησιμοποιούν για να σημαδεύουν την οσμή και την επικράτειά τους. Αν η γάτα σας θέλει να διεκδικήσει το μπολ με το νερό ως δικό της, μπορεί να πατήσει το πόδι της πριν πιει. Αυτή η συμπεριφορά είναι πιο συχνή στις αρσενικές γάτες απ’ ό,τι στις θηλυκές, αν και τα δύο φύλα μπορεί να επιδεικνύουν συμπεριφορά σήμανσης.
4. Ψυχαγωγία
Στις γάτες αρέσουν τα γρήγορα κινούμενα, γυαλιστερά αντικείμενα που μιμούνται τη συμπεριφορά του θηράματος. Αν το μπολ με το νερό έχει έντονο χρώμα ή αντανακλά -ή αν το φως αντανακλάται από την επιφάνεια του νερού- η γάτα σας μπορεί να νιώσει περιέργεια και να το πατήσει.
5. Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή
Οι γάτες μπορεί να πάθουν ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (ΙΨΔ) όπως ακριβώς και οι άνθρωποι. Σύμφωνα με το Journal of the American Veterinary Medical Association, οι γάτες μπορεί να αναπτύξουν ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή εξαιτίας του στρες και περιβαλλοντικών παραγόντων.
Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή είναι πιο συχνή στις θηλυκές γάτες απ’ ό,τι στις αρσενικές, αλλά μπορεί να συμβεί και στις δύο. Αν η γάτα σας χτυπάει καταναγκαστικά το μπολ με το νερό, ίσως πρέπει να εξετάσετε αν το περιβάλλον είναι πολύ στρεσογόνο.
Ποια είναι η ιδανική ποσότητα νερού για μια γάτα;
Οι ενήλικες γάτες χρειάζονται περίπου 50 ml νερό ανά κιλό σωματικού βάρους. Δηλαδή αν η γάτα είναι 4 με 5 κιλά χρειάζεται 200 με 250ml νερού ημερησίως.
Οι γάτες που τρέφονται με υγρή τροφή λαμβάνουν το μεγαλύτερο ποσοστό από την τροφή τους καθώς οι υγρές τροφές περιέχουν νερό σε ποσοστό 80%. Όταν πίνει και νερό από το μπολ της, είμαστε ήσυχοι ότι είναι αρκετά ενυδατωμένη. Οι γάτες όμως γενικά, δεν πίνουν πολύ νερό. Είναι μία συνήθεια που κληρονόμησαν από τους προγόνους τους κι οι οποίοι ζώντας στην έρημο έμαθαν να επιβιώνουν χωρίς πολύ νερό. Ενυδατώνονταν περισσότερο από τις τροφές που κατανάλωναν και το νερό που περιείχαν.
Προσοχή!
Επίσης, οι γάτες είναι πολύ ιδιότροπες με το νερό τους. Προτιμούν το τρεχούμενο νερό από το στάσιμο. Έτσι πολλές δεν πλησιάζουν το μπολ με το νερό που τους αφήνετε αλλά προτιμούν να πιούν από μια βρύση που στάζει.
Καθώς η ελλιπής ενυδάτωση μπορεί να προκαλέσει πολύ σοβαρά προβλήματα, πρέπει να βρούμε τρόπους να την αντιμετωπίσουμε. Δεν θέλουμε η γάτα μας να αποκτήσει προβλήματα στα νεφρά της, ούτε στο συκώτι της ούτε στο αίμα.
Πως θα την βοηθήσουμε να πίνει περισσότερο νερό;
Αρχικά, καλό θα είναι να προσέξουμε τα μπολ που έχουμε επιλέξει. Αν είναι πλαστικά, καλύτερα να τα αντικαταστήσουμε με ένα μεταλλικό ή ένα πήλινο. Στα πλαστικά συσσωρεύονται συχνά βακτήρια τα οποία όσο και να καθαρίζουμε, δεν φεύγουν. Τα σκεύη αυτά είναι καλό να είναι σε πολλά μέρη μέσα στο σπίτι και ιδανικά μακριά από το φαγητό τους. Το νερό θα πρέπει να αλλάζεται συχνά κι αν βάζετε και κανένα παγάκι μέσα θα γίνεται πιο δελεαστικό.
Αν παρόλα αυτά, συνεχίζουν να μην πίνουν νερό, υπάρχει και η λύση του τεχνητού σιντριβανιού νερού. Είναι ειδικά διαμορφωμένα για τις γάτες μας και τους δίνουν την αίσθηση του παιχνιδιού παράλληλα. Υπάρχει και η περίπτωση να πίνει περισσότερο νερό από το επιθυμητό, αυτή ονομάζεται πολυδιψία, τότε όμως θα παρατηρήσουμε να ουρεί και περισσότερο. Αυτό όμως είναι ενδεικτικό για την ύπαρξη κάποιου προβλήματος υγείας. Τότε θα πρέπει να επισκεφτείτε τον κτηνίατρο για να διαπιστώσει, με τον απαραίτητο έλεγχο, τι συμβαίνει και πως μπορείτε να το αντιμετωπίσετε.
Βασικά συμπεράσματα
Οι γάτες μπορεί να βάζουν την πατούσα τους στο μπολ με το νερό τους για διάφορους λόγους, όπως άγχος, ευαλωτότητα ή απλή περιέργεια. Αυτή η συμπεριφορά είναι ως επί το πλείστον ακίνδυνη, αλλά αν επηρεάζει το πόσιμο της γάτας σας ή αποτελεί μέρος μεγαλύτερων προβλημάτων συμπεριφοράς, ίσως να θέλετε να μιλήσετε με τον κτηνίατρό σας ή έναν κτηνίατρο-συμπεριφοριστή για να προσδιορίσετε την αιτία και τις θεραπευτικές επιλογές που υπάρχουν.